Στην πολιτικη ειναι αναποσπαστο στοιχειο της αριστερας.
Η δεξια σε ολες τις παραταξεις της,εχει ως κοινο παρονομαστη,το κερδος,την ιδιοτελεια,την εκμεταλλευση και εν γενει την κερδοφορια των λιγων σε βαρος των πολλων.Στις δυσκολες στιγμες,ολες οι δεξιες κοινωνικες κομματικες τασεις συσπειρωνονται και ετσι εμφανιζονται δυνατοι και νικηφοροι.
Η αριστερα,σε ολες τις συνιστωσες της εχει ως κοινο παρονομαστη την ισοτητα,ισονομια,την εξαλειψη της ανεργιας,τον σεβασμο των ανθρωπινων δικαιωματων και του περιβαλλοντος, συνταξιοδοτικο δικαιωμα,δωρεαν παιδεια και υγεια και πολα πολλα πολλα αλλα,με απωτερο σκοπο την καλλιτερευση της ζωης της κοινωνιας χωρις εντονες διακυμανσεις.
Ομως,στις δυσκολες καταστασεις δεν ενωνεται,καθοτι το χρωμα του λαβαρου δεν ειναι αρεστο σε ολους,το μεγεθος του κονταριου και το παχος του ποικιλει αναλογως των ουσιωδων αντιρρησεων των προσωπικων εκτιμησεων,ως επισης δεν συμφωνουν στην υπαρξη η οχι των κροσιων,στην υπαρξη η οχι του σταυρου οπως επισης και για τα υλικα κατασκευης. Φοβερες διαφορες,που αποφερει ως απορροια τξν αδυναμια σχηματισμου μιας ενιαιας αριστερ ης δυναμης με αιχμη του δορατος τον κοινο παρονομαστη τους.
Βοηθηστε με να καταλαβω,τι πρεπει να συνταγογραφησουμε στους "ηγετες"των αριστερων παραταξεων για να ξεκαβαλλισουν το αλογο του εγωισμου,να αποβαλλουν το καρκινωμα της αρχο - αρχηγομανιας και να σταματησουν την εγκεφαλικη μαλακια???
Μηπως πρεπει να σκεφτουν εμας και οχι εαυτους;
Μηπως να τους μαντρωσουμε σε ενα δωματιο χωρις τροφη κσι νερο μεχρις οτου βγει λευκος καπνος;
Μηπως ειναι ευθυνοφοβοι και αρκουνται σε ασκοπο και ατελεσφορο λεξοπολεμο,για να μην κυβερνησουν ποτε, προβαλλοντας ως ιδανικο το ασυμβιβαστο των προσωπικων αποψεων τους;
Μηπως τους ειναι πιο ευκολο να ομιλουν αντι να πραττουν;
Ονειρευτηκα λοιπον ενα βραδυ, ενα παλκο σε περιοδο εκλογων, οπου παρευρισκονταν ολοι οι ηγετες της χιλιοταλαιπωρημενης αριστερας κατω απο ενα μαυρο πανο, που εγραφε: ΠΟΤΕ ΠΛΕΟΝ ΔΕΞΙΑ. Δεν μιλουσε κανεις τους γιατι αρκουσε ενα κιχ για να αρπα χτουν!!!
Ακουγοντουσαν επαναστατικα ασματα που συνενωναν χιλιαδες φερελπιδων ανθρωπων, που η υψωμενη σφιχτη γροθια τους στρεφομενη στον ουρανο, μαζι με την στεντορεια φωνη του πληθους, ταρακουνουσε συθεμελα και δονουσε με παλμο την Αθηνα.
Φωνη λαου οργη θεου.
Οι ηγετες μονο χαμογελουσαν κοιτωντας τους χιλιαδες "πεινασμενους" για καλημερευση ανθρωπους.
Ως αποτελεσμα αυτης της συννενωσης ηταν η νικη στις εκλογες και η ψηφιση ενος συνταγματος, που υλοποιουσε τον κοινο παρονομαστη, βαζοντας στο περιθωριο την δεξια, αναβοντας πλεον τον φαρο της απαγχωμενης βιωσης, που το φως του θα ελαμπε διαχρονικα, ως δευτερος παρθενωνας του ελληνικου μεγαλειου.
Αναθεμαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου