(Από τους μαθητές του Ιστολογίου)
Ζητήσαμε από μαθητές όλων των τάξεων και από καθηγητές όλων των ειδικοτήτων να μας πουν λόγους, για τους οποίους αγαπούν την Ελλάδα. Πήραμε ιδέες, εμπνευστήκαμε και σας δίνουμε τη λίστα με τους 200 συν 1 δικούς μας λόγους, όσα ακριβώς είναι και τα χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
Για την κάθε λωρίδα της σημαίας που συμβολίζει το «Ελευθερία ή Θάνατος»
Γιατί η Ελλάδα είναι συνώνυμο της Δημοκρατίας
Για τις ψαρόβαρκες στα λιμανάκια
Για τον τρόπο που το μπλε του Αιγαίου μπερδεύεται με το μπλε του ουρaνού!
Για την κάθε νότα του Ζορμπά
Για την κάθε νότα του Μίκη
Γιατί η Μελίνα ήταν Ελληνίδα
Για την κάθε μια Καρυάτιδα και λίγο περισσότερο για εκείνη που μας λείπει
Για την Αντιγόνη του Σοφοκλή
Για το αίμα που χύθηκε «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη»
Για αυτούς που «πέφτανε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί»
Για την ειρήνη των Ολυμπιακών Αγώνων
Για το «Κάτι γίνεται» που βροντοφώναζε η Τζένη Καρέζη στο σανίδι, ενώ στην πλατεία την περίμεναν οι αστυνομικοί της Χούντας να τη συλλάβουν
Για τον Καμπανέλλη του Μαουτχάουζεν, της Αυλής των Θαυμάτων, του Μεγάλου μας Τσίρκου
Για το πρωινό που η Αθηναίοι αντίκρισαν την Ακρόπολη χωρίς τη σημαία με τη σβάστικα, ενώ δυο νεαρά αγόρια ήξεραν καλά πού πήγε η σημαία
Ο Καββαδίας που ακόμα φωνάζει «μάνα, θα πάω στα καράβια»
Για τα νάζια της Βουγιουκλάκη και το χαμόγελο του Παπαμιχαήλ
Γιατί «κάλλιο μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή»
Για τον Νίκο Ξυλούρη
Για τις μαντινάδες της Κρήτης
Για τις μεγάλες Μαρίες της Ελλάδας, την Κάλλας, τη Φαραντούρη, τη Δημητριάδη
Γιατί δεν υπάρχει ωραιότερος χορός στον κόσμο από το ζεϊμπέκικο
Γιατί κατάφεραν να δουν τη μεγαλύτερη νίκη της μέχρι τότε ιστορίας τους από τα μάτια του ηττημένου εχθρού τους («Πέρσες» του Αισχύλου)
Για τον «Ορέστη απ’ τον Βόλο» και τη «Μαρία απ’ τη Σπάρτη»
Για την κάθε βουτιά του Ιάσονα, για να σώσει ένα παιδί στα παγωμένα νερά του Αιγαίου
Γιατί το θέατρο είναι παιδί της Ελλάδας
Για τον Αριστοφάνη
Για τους αρχαίους φιλοσόφους
Για το τελευταίο γλέντι των 200 μελλοθάνατων της Πρωτομαγιάς του ’44 στην Καισαριανή
Γιατί «εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο»
Για το «για την Ελλάδα, ρε γαμώτο» της Βούλας Πατουλίδου
Για το χαμόγελο των τριών γιαγιάδων, όταν τάιζαν το βρέφος στη Λέσβο
Για τις φωτογραφίες του Γιάννη Μπεχράκη
Γιατί αν και οι Έλληνες είναι αυτοί που μπήκαν στην Τροία, ήμασταν πάντα με τον Έκτορα
Για το φτερούγισμα της ψυχής όποτε ακούμε το «μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου»
Γιατί όταν πας διακοπές στην Ελλάδα νιώθεις πραγματικά ευλογημένος
Για τη χωριάτικη σαλάτα με φέτα
Γιατί σαν το ελληνικό καμάκι άλλο δεν έχει
Για τον Πέτρο, τη Δροσούλα, τη Μέλια και τη Μυρτώ της Άλκης
Γιατί «η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά»
Γιατί ο Οδυσσέας αρνήθηκε την Καλυψώ για την Πηνελόπη
Γιατί «μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου»
Για το γλυκό του κουταλιού
Για τον πεντοζάλη και τη ρακί στο τραπέζι
Για το Άγιο Όρος
Για τις κουβέντες με τους ταξιτζήδες
Για τις «χοντρές ελληνικές κοκάλες» και «κείνο το χρυσό κωνσταντινάτο που άχνιζε στον κόρφο του και στον κόρφο του κόσμου»
Για την πράσινη μπογιά του Πέτρου που χάρη σ’ αυτήν γράφτηκε με κεφαλαία γράμματα το όνομα της Λευτεριάς στους τοίχους
Για τη φωνή του Μάνου Κατράκη
Για τον Χατζηδάκι
Για τον Θεοδωράκη
Για τον Μάνο Λοΐζο
Για την Ελένη του Ευριπίδη που δεν πήγε ποτέ στην Τροία
Για τα καλοκαιρινά απογεύματα σε ψάθινες καρέκλες στα λαϊκά καφενεία εκεί που σκάει το κύμα και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη να παίζει από πίσω
Για τη Ρόζα του Αλκαίου, του Μικρούτσικου και του Μητροπάνου
Για την μπουγάτσα, το κουλούρι και τα τρίγωνα Πανοράματος
Για το ζακετάκι της μαμάς
Για το γκολ του Χαριστέα
Γιατί δεν θα προλάβω ποτέ να κολυμπήσω σε όλα τα νησιά της
Για τους τοίχους της Καισαριανής
Για το προσκύνημα στην Παναγιά της Τήνου
Για τις ζωγραφιές του Φασιανού
Για τον μουσακά
Για το «χαλαρά» με πάρα πολλά -λ-
Για τα μακροβούτια
Για τις χιονισμένες βουνοκορφές
Γιατί την ελληνική διασκέδαση
Για τα στενά σοκάκια στις Κυκλάδες
Για τη μακροζωία της Ικαρίας
Για το νόμισμα που όλοι ρίξαμε στη σκηνή της Επιδαύρου
Για τα μοναστήρια στα Μετέωρα
Για την επιμονή του Μεγάλου Αλεξάνδρου να κτίζει βιβλιοθήκες
Για τους χρησμούς της Πυθίας
Για το μέτρο του Παρθενώνα
Γιατί οι μάχες κερδίζονται με το μυαλό....
Για τις εννέα μούσες
Για τον Γλαύκο και τον Διομήδη που αντάλλαξαν όπλα αντί να μονομαχήσουν
Για την Ιθάκη του Καβάφη
Για τον Λειβαδίτη
Για τον Αναγνωστάκη
Για τους 700 Θεσπιείς στις Θερμοπύλες που κανείς δεν θυμάται
Για το «ω ξειν, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις…»
Για το γαρύφαλλο του Μπελογιάννη
Γιατί στον εθνικό ύμνο τραγουδάμε για την Ελευθερία
Για το σπίτι της γιαγιάς που μυρίζει ελιά και λιβάνι
Για τους Έλληνες που επιμένουν και δεν μεταναστεύουν
Για το χιούμορ την ώρα της πίκρας
Για την παρέα στα τσιπουράδικα
Για τη θέα από τη Μακρυνίτσα στο Πήλιο
Για τις όμορφες αντιθέσεις της
Για τις πενιές του μπουζουκιού
Για τις γιορτές της παλιάς πόλης στην Ξάνθη
Για τα χέρια που ακουμπάνε στους ώμους στο συρτάκι
Για τις σημαίες σε όλα τα μπαλκόνια της Θεσσαλονίκης από τις 26 του Οκτώβρη μέχρι και τις 28
Για το Ναυάγιο της Ζακύνθου
Για το φλερτ του ζευγαριού που χορεύει νησιώτικο μπάλο
Για το «σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία»
Για τον Νίκο Καζαντζάκη
Για κάθε Πασχαλινό τραπέζι
Για τη βόλτα στο Μοναστηράκι
Γιατί «θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία»
Γιατί είναι «μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη»
Για τη θέα από τα Κάστρα στη Θεσσαλονίκη
Για το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» και το «Εδώ Πολυτεχνείο»
Για τον λεβέντη Εύζωνα στο Σύνταγμα
Για το μεταξωτό μαντήλι της Καλαμάτας
Για τα «μαλαματένια λόγια» του Μάνου
Γιατί «όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»
Για το «την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες» που φωτογράφισε ο Σεφέρης στην Άλωνα
Γιατί στο Ζάλογγο στήθηκε χορός
Για την Υπερμάχο Στρατηγό
Γιατί αν και πολιορκημένοι ήταν ελεύθεροι
Γιατί η ελληνική σημαία «είναι ωραία, ρε παιδιά. Πώς να το κάνουμε;»
Γιατί «ο μαντατοφόρος τρέχει»
Για τον Άη Στράτη και τη Μακρόνησο
Για το «ήμισυ του δρόμου» του Παπαδιαμάντη
Για το φραπέ που το κτυπάς το πρωί και το τελειώνεις το απόγευμα
Για την κουβέντα με τους γείτονες στα μπαλκόνια
Για τις ιστορίες της μικρασιάτισσας γιαγιάς
Για τις ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου
Για την τόλμη της Σοφίας και της Ζέτας
Για το «Άξιον Εστί» του Ελύτη
Για τις «ξεχαρβαλωμένες κιθάρες» του Καρυωτάκη
Για τον «Ναύτη» του Γιάννη Τσαρούχη
Για τον τρόπο που την αγάπησε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Για τους ρεμπέτες
Για τη Σωτηρία Μπέλλου
Για τα «Ματωμένα Χώματα»
Για το Πάσχα της Κέρκυρας
Για το κούνημα του κεφαλιού του Πύρρου κάτω από την μπάρα
Για το φιλότιμο που δεν μεταφράζεται
Γιατί η Αφροδίτη της Μήλου είναι ακόμα όμορφη
Για το πράσινο των Επτανήσων
Για τους μαθηματικούς της αρχαιότητας
Για τις βραδινές καλοκαιρινές βόλτες
Για τον χαμένο Κολοσσό της Ρόδου
Γιατί μας το είπε ο Όμηρος από νωρίς πως ακόμα κι ο πιο γενναίος άντρας όταν κλαίει θέλει μόνο τη μάνα του
Για το τσουρέκι και τα κόκκινα αυγά
Γιατί «αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις»
Για τη «Μανταλένα»
Για τον τρόπο που οι ξενιτεμένοι άκουγαν τον Καζαντζίδη
Για το σπήλαιο της Αποκάλυψης στην Πάτμο
Γιατί οι αγράμματοι αγωνιστές έμαθαν γράμματα, για να γράψουν τα απομνημονεύματά τους
Για τον Μακρυγιάννη
Για τις τοιχογραφίες της Κνωσσού
Γιατί όπου κι αν σκάψεις, ξεπετιέται το μεγαλείο της αρχαιότητας
Για το «ναι, γιαβρί μου» που θα ακούσεις από τη γυναίκα του μανάβη
Για τη Μύκονο
Για τη Φραγκοσυριανή
Για τη νοσταλγία της Σμύρνης
Γιατί πάντα μετά την ύβρη έρχεται η τίσις
Για τις ταινίες του Παντελή Βούλγαρη
Για τη «Μικρά Αγγλία» της Καρυστιάνη
Γιατί την Ιατρική μας τη δίδαξε ο Ιπποκράτης
Για τους μεζέδες της ελληνικής ταβέρνας
Για τα παραμύθια του Τριβιζά
Για το «γεια μας» και το τσούγκρισμα των ποτηριών
Για τις εξωτικές παραλίες στα Κουφονήσια
Για τον Χρόνη Μίσσιο
Για τις φωτογραφίες που βγάλαμε μπροστά από τον καταρράκτη της Έδεσσας
Γιατί «στον Λευκό τον Πύργο πήρα τα φιλιά της»
Για τις αλάνες των παιδικών μας χρόνων
Γιατί «σταυρωμένη πατρίδα μες τα μάτια σου είδα της Ανάστασης φως»
Για τους χαρταετούς της Καθαράς Δευτέρας
Για την Ελλάδα που συναντάς έξω από τα σύνορά της
Γιατί ο Κωνσταντής την έφερε την Αρετή από τα ξένα
Γιατί το τεστ Παπ έχει όνομα ελληνικό
Για τον Ηρόδοτο
Για τον Θουκυδίδη
Γιατί στο Σούνιο οι αρχαίες κολώνες μοιάζουν με «χορδές μια άρπας» που «αντηχούν ακόμη»
Για τους ελαιώνες της Κρήτης
Για τη φιλοξενία
Για τη Λυσιστράτη που ήξερε πώς να βρει τη λύση
Γιατί «αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε»
Για την ανάβαση στο Παλαμήδι
Για τις κωμωδίες του Δημήτρη Ψαθά
Για το αυγουστιάτικο φεγγάρι της
Γιατί «οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά»
Για τα ψώνια στη λαϊκή
Για τους χορούς στα πανηγύρια
Για τον Ικαριώτικο
Για τον βασιλικό στο νερό του αγιασμού
Για το «πειρατικό» που ένωσε όλους τους Έλληνε
Για τους γλάρους στα λιμάνια
Για τις σπηλιές της Μήλου
Γιατί χωρίς την Αριάδνη ο Θησέας θα ήταν ακόμα στον λαβύρινθο
Γιατί «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»
Για το καντήλι που ανάβει στους τάφους των δικών μας
Γιατί «άνθρωπος, τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας»
Για τα διηγήματα του Βιζυηνού
Για όσα χαράξαμε στην άμμο και έσβησε το κύμα
Για τον Ίκαρο που ήθελε να πετάξει ψηλότερα
Για το «περιγιάλι το κρυφό»
Γιατί ακόμα κι αν γράψω μια αντίστοιχη λίστα με τα άσχημα, πάντα μα πάντα υπερνικάνε τα όμορφα
200 + 1. Γιατί «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ»…
Πηγή:gcsc.ac.cy ( Μαθητικό ιστολόγιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου