Όλα του κόσμου τα πουλιά Όπου κι αν φτερουγίσαν
Όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά Όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους Εκεί που ξημερώνει
Μαργώνουν τα πουλιά της γης Κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Ανάσα είναι καυτερή Και στέπα του καυκάσου
Η σκέψη που παραμιλά Και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές Κι αν ο κλοιός στενεύει
Ο νους μας είναι αληταριό ου όλο θα δραπετεύει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου