Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025

«Οσοι έχουν δυνατά θεμέλια –στην ανάλυση, στη δομή, στην κριτική σκέψη– μπορούν να μάθουν γρήγορα τα νέα εργαλεία. Οσοι δεν τα έχουν, μένουν πίσω».

Ta soft skills μετρούν περισσότερο από τα πτυχία

Η συζήτηση για το μέλλον της εργασίας συνήθως περιστρέφεται γύρω από την τεχνολογία: ποιες θέσεις θα εξαφανιστούν, ποια επαγγέλματα θα γεννηθούν, ποια εργαλεία θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για να σταθεί στην αγορά. 

Στην πραγματικότητα, όμως, το ερώτημα είναι βαθύτερο: ποια εφόδια αντέχουν στον χρόνο, όταν οι τεχνικές γνώσεις απαξιώνονται με ταχύτητα που λίγοι μπορούν να παρακολουθήσουν; 

Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η νέα μελέτη που  παρουσιάστηκε πρόσφατα στο Harvard Business Review. 

Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο: οι τεχνικές δεξιότητες είναι απαραίτητες για να ξεκινήσει κάποιος την καριέρα του, αλλά η πραγματική επαγγελματική εξέλιξη εξαρτάται από τις λεγόμενες ήπιες δεξιότητες: 

την κριτική σκέψη, την επικοινωνία, την ενσυναίσθηση, την ικανότητα συνεργασίας. «Η αγορά ζητά εργαζομένους που να είναι παραγωγικοί από την πρώτη μέρα». «Ομως αυτό δεν αρκεί. Εκπαίδευση δεν σημαίνει μόνο να μάθεις ένα εργαλείο. Είναι και να μάθεις να σκέφτεσαι, να κρίνεις, να κατανοείς τον κόσμο».

Οσοι έχουν δυνατά θεμέλια –στην ανάλυση, στη δομή, στην κριτική σκέψη– μπορούν να μάθουν γρήγορα τα νέα εργαλεία. Οσοι δεν τα έχουν, μένουν πίσω.

 Στην ανώτατη εκπαίδευση, όπως λέει, υπάρχει μια διαρκής σύγκρουση: να εφοδιάσουμε τους φοιτητές με τεχνικές δεξιότητες που θα τους φανούν χρήσιμες αμέσως στην αγορά ή να τους καλλιεργήσουμε θεμέλια σκέψης που θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή;

 Η πίεση από την αγορά οδηγεί συχνά τα πανεπιστήμια να επιλέγουν το πρώτο. Μαθήματα που θεωρούνται «θεωρητικά», όπως τα μαθηματικά, μπαίνουν στο περιθώριο για χάρη πιο «χρήσιμων» αντικειμένων, όπως ο προγραμματισμός.

Ομως, η εμπειρία δείχνει ότι αυτή η επιλογή μπορεί μακροπρόθεσμα να αποδειχθεί ανεπαρκής.

 Το Χάρβαρντ κάποτε περιόρισε τα μαθηματικά στο πρόγραμμα σπουδών για να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στον προγραμματισμό. «Λίγα χρόνια αργότερα χρειάστηκε να αναθεωρήσει. Κατάλαβαν ότι χωρίς τη μαθηματική βάση, οι φοιτητές δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την ουσία των προβλημάτων. 

Ο κώδικας μπορεί να αλλάζει. Η ικανότητα να αναλύεις και να σκέφτεσαι όχι». Η ίδια επιμένει ότι αυτό που συχνά φαίνεται «άχρηστο» είναι το πιο θεμελιώδες. Η γνώση αφηρημένων εννοιών, η εξάσκηση στη λογική, η ικανότητα να κρίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος είναι δεξιότητες που δεν χάνονται με την αλλαγή της μόδας.

 Αντίθετα, είναι εκείνες που κάνουν κάποιον ικανό να προσαρμοστεί στις ανατροπές. «Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Η Java, κάποτε προϋπόθεση για κάθε προγραμματιστή, σήμερα έχει χάσει τη θέση της από άλλες γλώσσες.

Το ίδιο συμβαίνει με δεκάδες εργαλεία που κάποτε θεωρούνταν απαραίτητα και σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί». Η μελέτη  δείχνει ότι η φθορά των τεχνικών γνώσεων είναι σχεδόν νομοτελειακή. 

«Οσοι έχουν δυνατά θεμέλια –στην ανάλυση, στη δομή, στην κριτική σκέψη– μπορούν να μάθουν γρήγορα τα νέα εργαλεία. Οσοι δεν τα έχουν, μένουν πίσω».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου